روشهای افزایش شیر ماردان در طب سنتی

افزایش شیر مادران شیرده در طب سنتی

قبل از ورود به بحث اصلی، باید به این نکته توجه داشت که غذاهایی که در هر زن شیرده باعث افزایش شیر می شوند؛ ممکن است با زنان دیگر کمی متفاوت باشد؛ به نحوی که دارو یا غذایی که در یک نفر باعث افزایش فراوان شیر می شود؛ ممکن است در دیگری اثر چندانی نداشته باشد. آنچه در پی می آید، دستوراتی است نسبتاً عمومی که در اکثر موارد، مفید واقع می شود:

افزایش شیر مادر

 

الف- دستورات عمومی:

 

۱آرامش روحی از مهمترین عوامل تاثیرگزار در کیفیت و کمیت شیر مادران است. استرس، علاوه بر کم کردن میزان شیر، کیفیت آن را نیز دچار تغییراتی خواهد کرد که می تواند باعث کاهش تمایل نوزاد به مکیدن پستان شود که این مساله، خود دور باطلی را به وجود می آورد که به کاهش بیشتر شیر منجر خواهد شد. این نکته ساده، متاسّفانه در بسیاری از مواقع از سوی ما پزشکان، مغفول واقع می شود و تنها به تجویز داروهای شیرافزا به این مادران اکتفا می کنیم؛ و این در حالی است که حتّی در فرهنگ عامّه می توان نشانه هایی دالّ بر اعتقاد مردم به این نکته بدیهی را جستجو کرد؛ که نمونه بارز آن، این طعنه عامیانه است که:«حرص نخور؛ شیرت خشک می شود». بنابراین ابتدا آرامش روحی مادر را تامین کنید.

آرامش روحی

 

۲ طبق معمول مقالات این پایگاه، باز هم تکرار می کنم که یبوست مادر را درمان کنید. یبوست، به طور مستقیم، شاید کمتر روی میزان شیر تاثیر بگذارد امّا قطعا کیفیت آن را کاهش خواهد داد.

درمان یبوست

 

۳تعادل هورمونی مادر را تامین کنید. بسیاری از ناتوانی های مادران در تامین شیر کافی برای فرزندانشان، به عدم تعادل و به ویژه کمبود هورمون های زنانه در ایشان مربوط می شود. این مشکلات در بین زنان امروزی بسیار شایع است امّا متاسّفانه در دوران پس از زایمان و به علّت عدم رعایت رسوم علمی و طبّی رایج در بین ایرانیان از سوی مادران جوانتر (و از جمله مواردی مثل استراحت کافی، استفاده از داروهای تقویت کننده کمر، مصرف غذاهای مقوّی مثل خاگینه و کاچی و …)، این مشکلات، تشدید و منجر به عوارضی ازجمله افسردگی پس از زایمان، کاهش یا قطع شیر، ریزش مو و … خواهد شد که شرح آنها مقاله مفصّلی را می طلبد. بنابراین و با اعمال روش های مناسب، مشکلات هورمونی پس از زایمان را حلّ کنید.

۴به تغذیه مادران در دوران شیردهی توجّه کافی داشته باشید. مادر باید مصرف غذاهای باکیفیت را مدّنظر قرار دهد تا افت بدنی ناشی از دوران بارداری را سپری کند؛ به ویژه هرگونه نشانه ای مبنی بر کم خونی باید به طور جدّی پیگیری شود. متاسّفانه بسیاری از مادران جوان، به جای آن که به فکر سلامت خود و نوزاد دلبندشان باشند؛ به دنبال به دست آوردن تناسب اندام از دست رفته! هستند و در دوران شیردهی اقدام به گرفتن رژیم می کنند که کاری است بسیار ناپسند و غیرعلمی که می تواند علاوه بر محرومیت نوزاد از شیر باکیفیت و کافی، عوارض ناگواری ازجمله ریزش موی شدید مادر را به دنبال داشته باشد و این در حالی است که خود شیردهی، یکی از مهمترین عوامل بازگشت وزن مادر به حالت سابق است.

تغذیه مادران شیرده

 

۵مکیدن سینه از سوی کودک، مهمترین عامل تحریکی ترشّح شیر است بنابراین از کارهایی که تمایل او به پستان مادر را کم می کنند؛ خودداری کنید. در واقع،  شیر دادن نوعی جریان عرضه و تقاضاست. شیر در صورتی تولید می‌شود که کودک شیر بخورد و میزان شیری که کودک می‌خورد به بدن مادر می‌فهماند که  باید چه مقدار شیر تولید کند. اگر کودک کمتر شیر بخورد، بدن مادر هم شیر کمتری تولید خواهد کرد.در این رابطه به نکات ذیل توجّه کنید:

۵-۱- اگــر چــه ورزش مــنـظـم و در حـد مـتعادل در زنـانی که قبل از بارداری از نظر جسمانی متناسب بوده اند مانعی برای شیردهی نیست اما  پس از فعالیت بدنی شدید مادر شیرده، به علت ورود اسید لاکتیک به شیر، ممکن است طعم تلخی در شیر ایجاد  شود و شیرخوار از خوردن شیر امتناع کند. ضمن توصیه به خودداری از هرگونه فعّالیت سنگین(به ویژه در روزهای نخست پس از زایمان)، در این مواقع لازم است مادر قبل از شیردادن، سینه خود را بشوید و اگر هنوز کودک مایل به شیر خوردن نیست مقدار کمی از شیر خود را قبل از تغذیه شیرخوار بدوشد و دور بریزد.

 

۵-۲- مصرف نوشابه های کافیین دار اعم از چای، قهوه، کوکاکولا و … ممکن است سبب تحریک پذیری، بی اشتهایی و کم خوابی شیرخوار شود. همچنین از آشامیدن الکل نیز باید خودداری کرد.

 

۵-۳- مصرف برخی غذاها مانند سیـر، انواع کلـم، پـیاز، مارچوبه، تربچه و یا غذاهـای پرادویه و پـر چاشنی ممکن است روی طعم شیر اثر بگذارد و تغییر ناگهانی طعم شیر سبب تمایل نداشتن شیرخوار به شیرخوردن شود. با توجه به تاثیر برخی مواد غذایی بر طعم شیر، در صورتی که شیر خوار از شیر خوردن امتناع می کند بهتر است مادران از مصرف این مواد خودداری کرده یا مصرف آن را محدود کنند.

 

۵-۴- هر شیشه شیر خشک، آب،‌ آب میوه و هر گونه خوراکی جز شیر که به کودک می دهید؛ به همان اندازه از شدّت و مدّت مکیدن سینه از سوی شیرخوار کم می شود و این باعث می‌شود که بدن مادر شیر کمتری تولید کند. بنابراین سعی کنید تا ۶-۴ ماهگی، غذایی غیر از شیر به فرزند خود نخورانید.

 

۵-۵- تغذیه با شیشه: برای کودک، مکیدن  شیر از شیشه راحت تر از مکیدن شیر از سینه مادر است؛ بنابراین، تغذیه  کودک با شیشه  باعث می‌شود که کودک  سینه را به خوبی نگیرد و ترجیح دهد که برای راحتی بیشتر با شیشه تغذیه کند.

۵-۶- پستانک: مکیدن پستانک باعث می شود که کودک با نحوه شیر خوردن از سینه مادر مشکل پیدا کند و همچنین باعث می‌شود مقدار زمانی که کودک با سینه مادر ارتباط برقرار می‌کند کمتر شود؛ در نتیجه، میزان شیر مادر کاهش می یابد.

۵-۷- محافظ نوک سینه: این مسا له نیز ممکن است منجر به «مشکل کودک با نوک سینه» شود. همچنین، باعث می‌شود که تحریک نوک سینه که در انتقال شیر نقش مهمی دارد کم شود و در نتیجه میزان تولید شیر کاهش یابد. 

 

۶کودک خواب آلوده: در چند هفته اول، برخی کودکان غالبا می‌خوابند و خیلی کم تقاضای شیر می‌کنند؛ اما شما در هر صورت هر دو ساعت یک بار در روز و هر ۴ ساعت در شب به کودک شیر دهید تا میزان شیرتان کم نشود. 

 

۷زمانبندی برای شیردهی: نباید طبق زمانبندی خاصی به کودک شیر داد. اگر هر وقت که کودک احساس گرسنگی بکند، به او شیر دهید، شیرتان افزایش پیدا می کند؛ اما زمانبندی مشخص برای شیردهی به تولید و ازدیاد شیر لطمه وارد می‌کند. زمانبندی برای شیردهی، چنانکه در بند قبل گفتیم، تنها در چند هفته اوّل و آن هم برای کودکانی که زیاد می خوابند باید اجرا شود. 

۸قطع شیردهی مادر: قطع شیردهی به هر دلیل که باشد(حتّی به صورت موقّت و کوتاه مدّت)به تولید شیر و میزان آن آسیب می‌رساند. همچنین، باعث می‌شود که چربی موجود در شیر – که موجب وزن گرفتن کودک و پر انرژی ماندن او در بین فواصل شیردهی می‌شود – به او نرسد.

 

۹تناوب در مکیدن پستان ها: اگر تمایل دارید که شیر شما افزایش یابد، بگذارید کودک در هر وعده،  از یک سینه به طورکامل تغذیه کند و سپس سینه دیگر را به او بدهید.

 

۱۰خستگی مادر از شایعترین علل کاهش تولید شیر خصوصا” در ۴ تا ۶ ماه اول شیردهی می باشد. مادر شیرده را باید تشویق کرد تا در طول روز به اندازه کافی استراحت کند، حجم کارهای خود را کاهش دهد و از اطرافیان در کارهای خود کمک بگیرد. حمایت همسر در این زمینه از اهمیت زیادی برخوردار است. مهمترین توصیه  در این بخش به مادران شیر ده  آن است که عصرها، ۲ ساعت استراحت کنند تا شیر به اندازه کافی ساخته شود.

11- تشخیص کمبود شیر کمبود شیر از شایع ترین مشکلات شیردهی است. نکته مهمی که باید به آن توجه داشت تشخیص صحیح کمبود شیر است. بسیاری از مادران به اشتباه فکر می کنند که شیرشان کم است و اقدام به دادن شیر یا غذای کمکی می کنند. این اقدام، با کاهش تمایل شیرخوار به مکیدن پستان مادر، می تواند واقعا منجر به کاهش شیر شود.

 

برخی از شایعترین علاماتی که باعث می شود مادر فکر کند که شیرش کافی نیست عبارتند از:

 

–     شيرخوار مکررا گريه مي‌كند و براي مدت طولاني نمی‌خوابد یا زود به زود بيدار شده تقاضاي شير می کند.

–     شیرخوار زير پستان آرام نبوده یا به سختي تغذيه میكند

–     شیرخوار، غالبا انگشتانش يا دست مشت كرده اش را میمكد.

–     تمایل شیرخوار به مکیدن طولانی تر و به دفعات بیشتر پستان مادر، تا جایی که مادر يا ديگران فكر میكنند، آیا واقعا شير مادر کم یا رقيق گرديده است؟ بعضی از مادران انتظار دارند فرزندشان شبیه شیر خشک خوار هر 4 ساعت شیر بخورد اما باید توجه کرد که شیر مادر سهل الهضم است و نوزاد زود به زود شیر می‌خورد که اشتباها تصور ناکافی بودن شیر یا احیانا رقیق و نامناسب بودن کیفیت شیر شکل می گیرد.

–     وقتي مادر پستانش را مي‌دوشد، فقط کمی شير خارج میشود و يا به كلي شير بيرون نيايد، همچنین پستان مادر مانند گذشته پر نبوده يا نرمتر یا کوچک تر از گذشته شده باشد. بعضی احتقان و بزرگی پستان در روزهای نخست پس از زایمان که پس از 48 ساعت برطرف میشود را کوچک شدن پستان ناشی از کمبود شیر تصور میکنند

–     بعضی از مادران وقتی می بینند شیرشان مثل سابق جاری نمی شود؛ یا رگ کردن پستان های خود يا ساير نشانه هاي رفلكس جاری شدن شير را احساس نمی کنند؛ به این خطا دچار می شوند

–     اگر به شيرخوار شيركمكي بدهند، به سهولت بخورد و چند ساعتي نيز بخوابد

–     برخی مادران با مشاهده قسمت اول شیر که آبکی به نظر می‌رسد؛ شیر خود را نامناسب و ناکافی تصور میکنند

 

اگرچه علائم فوق در شرایط خاص می توانند بر کمبود شیر دلالت کنند – که هرکدام باید درجای خود مورد بحث قرار بگیرند- ولی به هرحال، بهترین راه تشخیص کفایت کمی و صلاحیت کیفی شیردهی، توجه به نتیجه آن یعنی رشدونمو مناسب شیرخوار است که بحث آن گذشت.

نکته

مشاهدات بالینی نشان می دهند که شایعترین اشتباه در بین درمانگران طب سنتی در مورد مشکل کمبود شیر مادران این است که فارغ از علت کمبود شیر، اقدام به تجویز نسخه های واحد برای همه بیماران می کنند؛ درحالی‌که در این مورد نیز، به مانند سایر مشکلات، طب سنتی بر اساس مشکل هر شخص، تجویز نسخه های شخصی و مبتنی بر علت را توصیه می‌کند.

شایع ترین تجویز درمانگران طب سنتی برای کمبود شیر- که به عموم مردم نیز تسری یافته است- توصیه به استفاده از داروهایی است که به عنوان«شیرافزا» شناخته می شوند. این داروها – و در راس آنها رازیانه- معمولا از دسته داروهای افزاینده شیر و حیض هستند.

اشکال مهم در تجویز عمومی این داروها این است که اگر شیر مادر به دلیل مساله قلت خون یا همان ضعف به معنای عامش کم شده باشد، افزایش شیر ناشی از تجویز این گونه داروها، به قیمت تحلیل بیشتر جسم مادر- و به ویژه بافت استخوانی وی- صورت می پذیرد. بنابراین این گونه تجویزها در مادری که مثلا دچار کم خونی یا کمبود کلسیم است می‌تواند منجر به تشدید مشکلاتی مانند ریزش مو، کم خونی، ضعف و خستگی، پوکی استخوان و … شود. همچنین این داروها با القای خونریزی قاعدگی یا تشدید آن می توانند بار بیشتری را بر مادر شیرده تحمیل کنند.

بنابراین در تجویز این داروها و هر داروی دیگری باید به طور جداگانه به علت کمبود شیر در هر مادر توجه نمود و درمان را بر اساس آن استوار کرد؛ البته این تذکر به معنای فراموش کردن نقش مهم این داروها در حل مشکلات مادران شیرده نیست.

 

نکته

بنابر مطالب فوق و با لحاظ نمودن منطق طب سنتی، باید توجه داشت که غذاها یا داروهایی که در هر زن شیرده باعث افزایش شیر می شوند؛ ممکن است با زنان دیگر متفاوت باشد؛ به نحوی که دارو یا غذایی که در یک نفر باعث افزایش فراوان شیر می شود؛ ممکن است در دیگری اثر چندانی نداشته باشد. علت این تفاوت به تفاوت علل کمبود شیر درهر مادر و نیز خصوصیات مزاجی وی برمی گردد.

 

ب- دستورالعمل هایی برای افزایش شیر

 

چنان که گفته شد افزایش شیر باید با توجه به علت کاهش آن انجام شود. این مساله درباره انتخاب درمان‌هایی که در ادامه می‌آیند هم صدق می کند؛ هرچند سعی شده نمونه های ذکر شوند که علاوه بر دسترسی آسان‌تر و ارزان‌تر، بیشتر خاصیت غذایی داشته و مصرف آنها برای اکثر مادران شیرده ممکن و مفید باشد.

 

هلیم

اگر هلیم با گندم خوب و گوشت گوسفند پخته شود غذای بسیار مناسبی است. مادران گرم مزاج آن را با شکر و مادران سردمزاج با عسل و دارچین و کنجد مصرف کنند.

 

کلّه پاچه

کلّه‌پاچه و به ویژه پاچه گوسفند یک شیرافزای واقعی است. طبیعتا مصرف آن باید به فصول سرد و مادران دارای هاضمه قوی محدود شود.

 

سیراب‌شیردان گوسفند

سیراب شیردان، هم مقوی و هم موافق معده های قوی و ضعیف است.

 

پستان میش یا بز شیرده

معروف است که خوردن هر عضوی از گوسفند، همان عضو را در بدن تقویت می کند. کباب یا خوراک پستان میش یا بز شیرده در طب سنتی و افواهی از بهترین غذاهای افزاینده شیر است. البته به نظر نمی رسد که این کباب، قدرت تغذیه بالایی داشته باشد بلکه نحوه تاثیر آن، احتمالا افزایش قوت پستان ها در تولید شیر است.

 

شیر

بهتر است از شیر گاو تازه استفاده شود. اضافه کردن عسل و کمی زنجبیل به شیر به اصلاح مضرات و ناسازگاری های گوارشی آن کمک زیادی می کند.

 

عسل

عسل باید یک جزء جدایی ناپذیر از تغذیه مادران شیرده باشد.

 

شربت عسل

در یک لیوان آب، یک تا یک‌و‌نیم قاشق غذاخوری عسل را حل کرده، کمی آب لیموترش تازه به آن اضافه و روزی دو تا سه لیوان، خنک و جرعه‌جرعه میل کنید. این نوشیدنی معجزه گر، علاوه بر رفع مشکلاتی ازجمله کم خونی، تاثیر مناسبی در افزایش شیر خواهد داشت.

افزودن مقداری تخم شربتی(یا بالنگو یا تخم ریحان) و گلاب یا عرق بیدمشک، این نوشیدنی را مقوی‌تر و دارای اثر آرام‌بخشی مناسبی خواهد نمود.

 

زرده تخم مرغ نیم برشت

این غذای بسیار خونساز و مقوی به زبان ساده همان زرده تخم‌مرغ عسلی است که در کتب طب سنتی از آن به عنوان «غذای مطلق» و «معتدل‌ترین غذا» نام برده شده است. بهتر است از تخم مرغ های محلی استفاده کنید و کمی نمک یا آویشن هم اضافه کنید. اگر مادری مبتلا به ضعف کبد، کبد چرب یا چربی خون است بهتر است مصرف این غذا را محدود کند.

 

گوشت گوسفند و  پرندگان

کباب کردن گوشت ها، بهترین روش برای استفاده آنها در رفع ضعف بیمار است. عصاره‌گیری آنها در شیشه هم روش بسیار مناسبی است. مناسب است که گوشت گوسفند و پرندگان کوچک مانند بلدرچین و کبک، جزء مهمی از تغذیه مادر شیرده را تشکیل دهند.

 

شیربرنج

بهتر است با برنج ایرانی و شیر گاو تازه تهیه شود. شیرین کردن شیربرنج با شیره انگور یا عسل، اثر آن را افزایش می دهد اما در بانوان گرم مزاج می توان از شکر استفاده کرد.

 

کاچی

در طب افواهی‏، کاچی از ضروریات تغذیه‌ای بانوان تازه‌زاست.ترکیب مواد غذایی به کار رفته در کاچی و ادویه مورد استفاده در آن-که مشتمل بر ادویه گرم و شیرافزاست- موجب تقویت عمومی بدن و افزایش شیر می شود. زنان گرم‌مزاج یا بانوانی که نوزادشان دچار زردی فیزیولوژیک است باید با مشورت پزشک از کاچی استفاده کنند.

 

مغزها

مصرف مغزهای خام؛ به خصوص پسته، بادام و فندق، شیر را افزایش می دهد. می‌توان این مغزها را آسیاب و با عسل تبدیل به معجون نمود.

 

شیرمغزها

 

  • شیربادام

۱۰ عدد مغز بادام خام پوست کنده را با یک لیوان آب و یک قاشق غذاخوری عسل، ۵ دقیقه در مخلوط کن، مخلوط کنید تا معجون یکنواختی به وجود بیاید؛ این نوشیدنی پرخاصیت را خنک و جرعه جرعه میل کنید.

به همین ترتیب و با توجه به ذائقه، نیازها و وضعیت مزاجی و گوارشی مادر شیرده، می توان شیرمغزهای دیگر یا شیرمغزهای مخلوط را نیز تهیه نمود.

گندم

گندم را بو بدهید و با کنجد و خشخاش و نبات، قاووت درست کنید.

 

جوانه گندم

جوانه گندم منبع سرشار ویتامین E است و در ایجاد تعادل هورمونی، افزایش شیر مادر و خونسازی، یک داروی فوق‌العاده. روزی یکی- دو قاشق مربّاخوری از پودر خشک شده یا پنج – شش قاشق غذاخوری جوانه گندم تازه یک مکمل غذایی خوب برای مادر شیرده است. جوانه گندم را می توان با آب، شیر، آب‌میوه، مخلوط با سالاد یا غذاهای مختلف استفاده کرد.

 

جو و جوانه جو

جو از بهترین مواد غذایی افزاینده شیر به ویژه در بانوان گرم مزاج است. مثل گندم می توان اشکال مختلف بوداده، پخته، جوانه(مالت) و یا حتی ماءالشعیر طبی را مورد استفاده قرار داد.

 

  • ماءالشّعیر طبّی

برای تهیه ماءالشعیر طبی، ۵۰ گرم جوی پوست کنده سالم (نه پرک و نه نیمکوب) را با چهار لیوان آب (یک لیتر)، با حرارت ملایم، آهسته بجوشانید تا وقتی که جوها به حالت شکفته و کاملاً پخته برسند. این زمان به طور متوسط ۴۰ تا ۵۰ دقیقه طول می کشد. پس از آن، تا این ترکیب سرد نشده، آن را صاف کنید و در جای خنک قرار دهید تا سرد شود. از این چهار لیوان بیش از سه لیوان ماءالشّعیر به دست می آید که حداکثر دو روز در یخچال قابل نگهداری است. جوی باقیمانده را می‌توانید در تهیه آش یا سوپ جو استفاده کنید.

ماءالشعیر طبی نباید غلیظ و ژله ای شود وگرنه تأثیر آن معکوس خواهد شد. اگر جو کاملاً مرغوب و مناسب باشد رنگ ماءالشعیر به سرخ ملایم و کمرنگ مایل می شود.

از این ترکیب روزی دو لیوان میل کنید. البته کسانی که معده سرد و/یا تر داشته باشند بهتر است در هر لیوان آن یک قاشق غذاخوری عسل حل کنند و سپس بنوشند. بنابراین اگر با خوردن این دارو، دچار نفخ، سنگینی یا ترش کردن معده می شوید، این مقدار عسل را اضافه کنید.

هنگام مصرفِ عادی، باید ماء الشعیر تکان داده شود تا دُردی و بخش رقیق آن با هم مخلوط شوند و فرد از غذائیت ماء‌الشعیر نیز منتفع شود.

در صورتی که نوشیدن ماءالشعیر همراه با رسوب آن برای خورنده خوشایند نباشد، می تواند فقط قسمت آبکی رقیق بالای آن را بنوشد و دُردی آن را دور بریزد، بدین ترتیب فرد از کیفیت سردی دهندگی و رطوبت بخشی ماء الشعیر طبی بهره مند می شود ولی از غذائیت آن سودی نمی برد.

افراد گرم مزاج، در صورت تمایل می توانند کمی آب لیموترش طبیعی هم به دارو اضافه کنند.

ماءالشّعیر طبّی

 

نخودآب

نخودآب یکی از بهترین غذاها برای تولید خون صالح است. این غذا شامل نخود آب‌پز است. دستور پخت های مختلفی برای آن ذکر شده است. با توجه به نکات زیر می توانید منطبق با سلیقه و ذائقه خود آن را تهیه کنید:

 

–    در طبخ آن از گوجه یا رب گوجه استفاده نکنید.

–    برای کاهش نفخ نخود، آن را از قبل خیس کرده آب آن را قبل از طبخ دور بریزید. همچنین از کمی زیره در طبخ آن استفاده کنید.

–    بهتر است بانوان شیرده، کمی گوشت گوسفندی استخوان‌دار نیز به غذا اضافه کنند.

–    در صورت تمایل می توانید کمی برنج ایرانی نیز به غذا اضافه کنید.(یعنی غذا به جای آن که حالت آبگوشتی داشته باشد، حالت آش پیدا کند.)

–    استفاده از پیاز و سبزی های معطر در این غذا بلامانع است. البته بهتر است آنها را سرخ نکنید.

–    بهتر است در این غذا از روغن زیتون یا روغن حیوانی استفاده کنید.

 

نکته

بانوان کم‌حوصله می توانند یک مشت نخود آبگوشتی را شب در شیر خیسانده صبح ناشتا کمی شکر اضافه نموده میل کنند.

 

فرنی و حریره

فرنی از آرد نخود، شير، بلغور گندم و رازيانه تهیه و میل کنند.

حریره ای از زيره سبز، آرد برنج سفید ایرانی و شير، پخته و حداقل هفت روز میل کنند.

 

آبگوشت

آبگوشت معمولی(حاوی نخود و لوبيا) می تواند خون خوبی تولید کند.

 

آش ها و شورباها

آش ها و شورباهایی که شامل جو، سبوس گندم و حبوبات باشند شیر را افزایش می دهند. افزودن کمی گوشت گوسفند بلامانع است. اضافه کردن کمی سبزی تازه شوید، تخم رازیانه، زیره سبز، سیاهدانه و … علاوه بر کاهش نفخ غذا، قدرت شیرافزایی آن را افزایش می دهد.

آش رشته هم می تواند شیر را زیاد کند اما بهتر است بدون آبغوره و سرکه و با کمی کشک میل شود. برای کاهش غلظت این غذا بهتر است رشته کمتر و حبوبات بیشتری در طبخ آن استفاده شود.

 

روغن حیوانی

روغن حیوانی(روغن زرد) بهترین روغن برای مصرف در دوران شیردهی است. افزودن کمی از آن به غذاها یا مصرف آن مانند کره به همراه عسل مناسب است. البته بهتر است در مصرف آن در فصول گرم، مادران گرم مزاج و یا مادرانی که معده ضعیفی دارند دقت بیشتری شود. همچنین توجه کنید که اولویت با مصرف روغن حیوانی گاوی است.

 

ماهی و کلّه ماهی

مصرف ماهی تازه در زنان گرم مزاج شیر را افزایش می دهد. همچنین اگر سر ماهی، آب پز و آب آن مصرف شود هم شیر زیاد می شود.

 

میوه‌ها و آب میوه‌ها

بسیاری از میوه ها و آب میوه ها ضمن افزایش رطوبت بدن، مقویات و خونسازهای خوبی هم هستند که بسته به وضعیت مزاجی مادر قابل استفاده اند. بهتر است از میوه و آب میوه تازه استفاده شود و کمی عسل به آب میوه ها اضافه شود.

آب هويج، آب زردك، هندوانه، خربزه، طالبى، گرمك، نارگيل، توت سفید، انگور زرد و رسيده و … از این نمونه ها هستند.

البته در مورد مصرف عسل با خربزه و هم خانواده‌هایش مثل طالبی و گرمک باید احتیاط نمود.

 

کلسیم

شیردهی باعث کاهش کلسیم بدن و کمبود کلسیم باعث کاهش تولید شیر می شود. به نظر می رسد نقش اصلی کلسیم، مشارکت در ساخت قسمت جُبُنی شیر است. شیوع ریزش مو، دردهای استخوانی و مشکلات ناخن ها و دندان ها در بین بانوان شیرده، بر اهمیت موضوع تاکید می کند.

مشاهدات بالینی نشان می دهند که مکمل های کلسیمی رایج، نتایج درخشانی در حل این مشکل ندارند. به نظر می رسد گنجاندن منابع خوب کلسیم و ویتامین دی در غذای مادر شیرده(مثل بادام درختی، کنجد، شیر، خرما و …) راه های مناسب‌تری باشند.

در این میان پیشنهاد طلایی ما استفاده از پودر پوست تخم مرغ است. پوست تخم مرغ خام را دور نریزید؛ آن را شسته، خشک کرده و آسیاب کنید. پودر حاصله را می توانید به این روش ها مصرف کنید:

– روزی یک قاشق چایخوری پودر پوست تخم مرغ را با آب، آب میوه، شیر، ماست و … مخلوط و میل کنید.

– پودر پوست تخم مرغ را با مقداری عسل مخلوط کنید به نحوی که حالت معجون نسبتا سفتی را پیدا کند. از این معجون می‌توانید روزی دو تا سه قاشق چایخوری میل کنید. این روش، به واسطه وجود عسل، علاوه بر بالا بردن میزان جذب گوارشی و استخوانی، عوارض گوارشی را کاهش داده در درمان کم خونی های ناشی از فقر آهن هم موثر است.

– معجون فوق را در یخچال بگذارید تا سفت شود، سپس از آن قرص هایی به اندازه یک نخود بسازید و دوباره در یخچال بگذارید و روزی سه تا شش قرص مصرف کنید.

– پودر پوست تخم مرغ را در کپسول 500 میلی گرمی بریزید و روزی دو تا سه کپسول میل کنید.

 

تذکر

بهتر است از پوست تخم مرغ در مبتلایان به سنگ کلیه استفاده نکنید.

 

  • یک کوکتل طلایی!!

پودر پوست تخم مرغ، 4 قسمت؛ پودر سنجد، 2 قسمت و پودر جوانه گندم، یک قسمت را با هم و با مقداری عسل مخلوط کنید به نحوی که حالت معجون نسبتا سفتی را پیدا کند. از این معجون می‌توانید روزی دو تا سه قاشق چایخوری تا مرباخوری میل کنید.

این دارو یک مکمل عالی است که قدرت زیادی در رفع کمبود کلسیم، انواع ضعف ها و کم خونی ها و کمبود شیر دارد.

 

جزر

هویج ایرانی یا جزر یا زردک یک غذای خوب برای مادران شیرده است. آن را به صورت مستقل یا همراه غذاهای دیگر، طبخ و استفاده کنید.

 

سبزی ها

والك، شوید، شنگ، غازياقى، كاهو، كاهو با سركه شيره و ….

 

نکته

سبزی تازه شوید شیرافزای خوبی است اما مداومت در مصرفش باعث ضعف بینایی می شود.

 

ادویه

آویشن، زیره، گلپر، رازیانه، سیاهدانه و ….

 

داروهای شیرافزا

تخم رازیانه، زيره سبز، زيره سياه، سیاهدانه، انيسون، گزنه، تخم یونجه، تخم هويج، تخم شويد، تخم شاهى، تخم ترب، تخم شاهتره، گلپر، بالنگو، زنیان، تخم ریحان، تخم خشخاش، ابهل، قدومه سرخ، شیرزاد، نیشکر، چای، آنغوزه (صمغ انجدان) و ….

طبیعتا این داروها را می توان به اشکال مختلف مصرف کرد چنان‌که نمونه‌هایی از آنها در ادامه ذکر شده است. برای مثال در مورد رازیانه و سیاهدانه که از پرمصرف‌ترین داروهای شیرافزا هستند توضیح بیشتری می دهیم:

 

رازیانه

یکی از بهترین داروها برای افزایش شیر مادر است. رازیانه علاوه بر ایجاد تعادل هورمونی در مادر، محرّک بسیار خوبی برای ترشّح شیر است؛ امّا چون می‌تواند خونریزی دوره نفاس را تشدید کند شروع مصرف آن باید پس از این دوره باشد. راه های معمول استفاده از این دارو عبارتند از:

–    قاووت از مخلوط مساوی تخم رازیانه و نبات، روزی یکی دو قاشق چایخوری؛

–    دم کرده یا جوشانده تخم رازیانه، یک قاشق غذاخوری در روز؛

–    و یا عرق رازیانه، روزی دو بار و هربار نصف استکان چایخوری.

 

نکته

بسیاری از مادران نگران این هستند که مصرف رازیانه یا داروهای مشابه، باعث تغییرات هورمونی در فرزندانشان شود. این مساله در طب سنتی ایران تایید نشده است و به فرض صحت باید به این مادران اطمینان خاطر داد که مصرف چندماهه این ترکیبات مشکلی از این جهت ایجاد نمی کند.

سیاهدانه

300 گرم سیاهدانه را آسیاب کرده بلافاصله با یک شیشه بزرگ عسل(شیشه های ۹۰۰ گرمی عسل) مخلوط کنید و روزی ۳ قاشق چایخوری میل کنید. این ترکیب، مقوی عمومی، خونساز، تقویت کننده تخمدان‌ها و افزاینده شیر است.

 

چند مرکّبه شیرافزا

1-  تخم زردک، تخم پياز، تخم شوید، تخم شلغم، تخم ترب و تخم رازیانه از هرکدام یک قسمت و نخود آبگوشتی بوداده شش قسمت را به نرمی آسیاب و مخلوط و هر صبح ناشتا، دو قاشق غذاخوری با یک لیوان شیر تازه میل کنند.

 

2-  مغز بادام درختی پوست کنده، مغز پسته و پودر نارگیل، سه قسمت؛ جوزجندم، دو قسمت و كنجد سياه پنج قسمت را خوب  کوبیده با 24 قسمت شکر مخلوط شود. هر روز سه-چهار قاشق غذاخوری از آن را با شیر تازه، جوشانده میل کنند.

 

3-  زنيان 25 گرم‏، تخم زردك 20 گرم‏، زيره كرمانى 10 گرم‏، رازیانه 25 گرم و تخم شويد 20 گرم،‏ همه را نرم كوبيده صبح و ظهر و شب يك قاشق مرباخورى با شير حل كرده میل کنند.

 

4-  تخم شلغم 10 گرم‏؛ تخم ترب 10 گرم‏؛ تخم شويد 10 گرم‏؛ تخم تره 10 گرم‏؛ تخم پياز 10 گرم‏؛ تخم شاهى 10 گرم و رازیانه 10 گرم را نرم كوبيده با نيم كيلو آرد برنج مخلوط کرده روزی دو- سه قاشق غذاخوری از آن را با شیر تازه گاو و شکر، پخته ميل نمايند.

 

5-  تخم خرفه و انيسون از هركدام 25 گرم، بالنگو و شيرزاد از هركدام 50 گرم، شكر 200 گرم، همه را مخلوط كرده؛ نرم بكوبيد و بعد از هر غذاى روزانه يك قاشق شربت‏خورى ميل کنید.

 

6-  تخم شويد، تخم ريحان، زيره سياه، زيره سبز، زنيان، باديان، دارچين، ميخك، دارفلفل، جوز هندى، هل قرابى و فوفل از هركدام 10 گرم، مغز پسته‏ خام، مغز فندق خام و مغز بادام خام از هركدام 100 گرم، شكر 500 گرم، همه را نرم بكوبيد و بعد از هر غذا يك قاشق غذاخورى از آن را بخوريد.

 

7-  صد و پنجاه گرم خارخسك را در يك ليتر شير گاو روى حرارت ملايم بجوشانيد تا خشك شود، دوباره يك ليتر شير روى آن بريزيد و بجوشانيد تا خشك شود، براى بار سوّم نيز اين كار را انجام دهيد و بعد از خشك شدن، آنها را با نبات مخلوط كنيد، بكوبيد و روزى سه قاشق غذاخوری- پس از غذاهاى روزانه- بخوريد.

 

8-  صد گرم تخم ترب، صد گرم تخم شاهی، نیم مثقال زعفران، ده گرم جوز بوّا(بسباسه) و نیم مثقال هل سبز را با هم پودر کرده با عسل طبيعى معجون کرده، روزی دو تا سه بار و هربار به اندازه یک گردوى كوچك از اين معجون را با آب انار يا شير بخورند.

 

9-   شربت فواكه ازدياد شير

 

عرقيات: رازيانه، سنبل‌طيب، گل‏گاوزبان، زيره، جعفرى، بومادران، شويد از هر كدام يك شيشه.

 

آب‏ميوه‏ها: گرمك، طالبى، سيب، آب داخل نارگيل، آناناس، انبه يا انگور، گلابى يا هويج از هركدام 250 گرم.

 

طرز تهيه: آب‏ميوه‏ها و عرقيات را ده دقيقه روى شعله ملايم بجوشانيد، سپس مقدارى عسل و يا شكر و يا قند به اندازه‏اى كه شيرين شود وارد كرده ده دقيقه ديگر بجوشانيد. نصف قاشق چايخورى زعفران سائيده اضافه کرده ده دقيقه ديگر بجوشانيد. در يخچال نگهدارى  و روزانه بين یک تا سه استكان ميل كنيد.

 

افزایش شیر مادر٬ افزایش شیر مادر با طب سنتی٬ افزایش شیر مادر شیر ده٬ افزایش کلسیم شیر مادر٬ پستونک٬ تشخیص کمبود شیر مادر٬ داروهای گیاهی برای افزایش شیر مادر٬ درمان یبوست با طب سنتی٬ رازیانه برای شیر مادر٬ زمانبندی شیردهی٬ شیشه شیر کودک٬ علت کمبود شیر مادر٬ قطع شیردهی مادر٬ محافظ نوک سینه٬ مکیدن سینه مادر

 

درمان عفونت ادراری با طب سنتی

عفونت دستگاه ادراری

دستگاه ادراری انسان را باید جزء مهمترین بخش با فعالیت و سوخت و ساز بالا دانست، این دستگاه که وظیفه تخلیه مواد تغذیه شده بدن را دارد از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است و اگر عفونتی در این بخش بروز دهد می تواند بسیار ناراحت کننده باشد. همچنین اگر این دستگاه مورد عفونت قرار بگیرد و توجه ای بر درمان آن نشود می تواند به بخش های دیگر بدن اثر منفی بگذارد. خوشخبتانه درمان عفونت ادراری بدون دارو هم میسر است و با رعایت چند نکته شما می توانید بدون مراجعه به پزشک این مشکل را برطرف کنید . اگر میخواهید بیشتر درباره عفونت ادراری و درمان آن بدانید با ما همراه باشید

دستگاه ادراری

 

کرن بری

– این میوه قرمز رنگ خاصیت اسیدی کردن ادرار را دارد، این خاصیت به هیچ وجه برای رشد باکتری هایی که عامل بروز عفونت ادراری می‌ شوند، مناسب نیست. علاوه بر این کران بری مانع از چسبندگی باکتری ها روی دیواره مجاری ادرای و مثانه می‌ شود.

– می‌توانید کرین بری را به شکل آبمیوه در سوپر مارکت ها بیابید. از مصرف نوشیدنی الکلی کرین بری خودداری کنید، غالباً به این نوشیدنی شکر اضافه می‌شود، مسلماً آب کرین بری خالص در الویت قرار دارد. مقدار مصرف این نوشیدنی در روز برای مقابله با عفونت های ادراری باید بین 250 تا 500 میلی لیتر در روز باشد. در غیر این صورت، می‌توانید از کرین بری به شکل مکمل غذایی (به طور خاص کپسول) استفاده کنید

کرن بری

اکیناسه یا سرخار گل

– این گیاه که اصالتش به امریکای شمالی برمی‌ گردد خاصیت تحریک سیستم های ایمنی بدن را دارد که می‌ تواند به مبارزه با عفونت های ادراری کمک کند. با این خاصیت، اکیناسه برای مبارزه با سرماخوردگی و آنفولانزا نیز مفید است.

– این گیاه به شکل مکمل غذایی (کپسول) موجود است، اما می‌ توان به شکل دم کرده هم از آن استفاده کرد: 1 گرم ریشه یا برگ خشک این گیاه را در یک فنجان آب جوش قرار دهید. بگذارید به مدت 10 دقیقه دم بکشید. نوشیدن یک تا شش فنجان از این دم کرده در روز توصیه می‌ شود.

گیاه سر خار گل
اکیناسه یا سرخار گل

 

اسانس آویشن

– اسانس آویش دارای قدرت آنتی باکتریال است که می‌ تواند به پیشگیری از عود عفونت ادراری کمک کند. 2 قطره اسانس آویشن را روی یک حبه قند یا یک قاشق عسل بچکانید، دو بار در روز می‌توانید این مقدار مصرف کنید، ولی بدون نظر پزشک تان از این مقدار فراتر نروید. به عنوان مکمل، می‌ توانید از اسانس چوب گل رز و ملالوکا برای ماساژ زیر شکم استفاده کنید.

آویشن
اسانس آویشن

 

گیاهان دم کردنی

– برای پیشگیری از عفونت های ادراری، می‌ توانید از دم کردنی ها هم کمک بگیرید. این ترکیب را تهیه کنید: بذر چمن، بوسرُل (نوعی درخت که در آلپ می‌روید)، علف جارو و برگ های مورد را مخلوط کرده و بجوشانید (حدود 15 گرم از این گیاهان در یک لیتر آب). هر روز هر مقدار که تمایل دارید بنوشید.

– در هر صورت، اگر زیاد دچار عفونت های ادراری می‌شوید، به مقدار زیاد و به طور مرتب مایعات بنوشید. با این کار، هم ادرارتان رقیق تر و هم خروجش سریع تر خواهد شد، به این ترتیب احتمال بروز عفونت های باکتریایی کمتر می‌ شود.

پونه کوهی

– یکی از بهترین داروهای گیاهی که می توان به‌عنوان یک آنتی بیوتیک قوی از آن یاد کرد، پونه کوهی است. این نوع پونه با پونه‌های معمولی فرق دارد و به‌عنوان ضد عفونت‌ های میکروبی و قارچی شناخته شده است، برای اینکه خاصیت ضدعفونی کننده داشته باشد باید روزی سه‌ بار‌ به اندازه یک فنجان از این گیاه بنوشید.

– افرادی که با مشکل عفونت‌های قارچی در گوش، عفونت‌های قارچی ناخن و برخی خانم‌ ها در ناحیه تناسلی عفونت قارچی مواجه هستند، می توانند از پونه کوهی به‌ عنوان یک آنتی بیوتیک استفاده کنند. البته پونه کوهی را می توان به شکل دمنوش یا ضماد هم استفاده کرد.

همچنین اگر از عفونت ادراری رنج می برید دم کرده پونه کوهی یکی از درمان‌ های مناسب و تاثیرگذار در این زمینه است. یک قاشق مربا خوری پونه کوهی را به‌ همراه یک لیوان آب جوش به مدت 15‌ دقیقه می گذارید تا دم بکشد.

پونه کوهی

 

اسانس آویشن٬ پونه کوهی٬ درمان عفونت ادراری٬ درمان عفونت ادراری با طب سنتی٬ دستگاه ادراری٬ سرخار گل٬ عفونت ادراری٬ کرن بری٬ گیاهان دم کردنی

روش های درمان کاهش میل جنسی

 

یکی از مشکلات جدی تعداد زیادی از افراد که زندگی مشترک خود را آغاز کرده اند و یا چندین سال است وارد زندگی شده اند،کاهش میل و نیاز جنسی است.این مشکل هم خود فرد و هم شریک زندگی او را آزار می دهد.در این مطلب قصد داریم شما را با روش هایی برای درمان این مشکل آشنا نماییم.

 

میل جنسی و مدیتیشن و تمرکز حواس

در تحقیقی که روی 117 زن در دانشگاه بریتیش کلمبیا، با برگزاری 4 جلسه 90 دقیقه ای مدیتیشن، که کمک می کرد فرد کاملا به احساسات و بدن خود توجه کند، انجام شد، میل جنسی در آنها در حد بسیار زیادی بهبود یافت.

در واقع علایم افسردگی و اضطراب در آنها بسیار کم و حتی در برخی از زن ها، کاملا از بین رفت.

از میان برداشتن اضطراب در مردها هم، میل جنسی در آنها را افزایش می دهد.

تمرکز حواس
مدیتیشن و درمان کاهش میل جنسی

 

میل جنسی و دی هیدرواپی آندروسترون (DHEA)

وجود این انتقال دهنده عصبی برای تولید تستوسترون، هورمون افزایش میل جنسی، لازم است.

بررسی ها نشان داده است که این مکمل می تواند در زن ها مفید باشد. اما در مردها چندان موثر نبوده است.

دی هیدرو اپی آندروسترون

 

میل جنسی و طب سوزنی

در تحقیقاتی که در یکی از مجلات پزشکی آمریکا چاپ شده است، نشان می دهد که میل جنسی در افراد، به ویژه کسانی که دچار افسردگی بودند، پس از دریافت درمان های طب سوزنی به مدت 12 هفته مداوم، افزایش داشته است.

طب سوزنی توانست ناتوانی جنسی 50 تا 90 درصد از بیماران را بهبود بخشد.

طب سوزنی و ناتوانی جنسی

 

میل جنسی و تستوسترون

تستوسترون درمانی، بحث برانگیزترین روش درمانی است که البته برای درمان کاهش میل جنسی در زن ها تایید نشده است.

اما پزشکان بسیاری هستند که بر مبنای تحقیقاتی که این درمان را خطرناک نمی داند، به درمان به وسیله هورمون تستوسترون می پردازند.

البته برخی دیگر از تحقیقات حاکی از آن است که این درمان، خطر ابتلا به سرطان سینه و مشکلات قلبی را افزایش می دهد.

از عوارض دیگر این درمان، افزایش موهای خشن و آکنه است.

 

میل جنسی و یوگا

در تحقیقی که نتایج آن در مجله پزشکی مسائل جنسی چاپ شد، مشخص شده است که 12 هفته ورزش یوگا می تواند رضایت و میل جنسی در افراد به ویژه زنان را افزایش دهد و در عین حال از درد در زن ها هنگام رابطه جنسی بکاهد.

یوگا و افزایش میل جنسی

 

میل جنسی و بوپروپیون

این داروی ضدافسردگی سطح هورمون های دوپامین و نوراپی نفرین، دو هورمون ضروری برای حفظ میل جنسی، را افزایش می دهند.

تحقیقات در این خصوص در ایران که روی 232 زن انجام شد، نشان داد که داروی ضدافسردگی بوپروپیون، پس از 12 هفته می تواند میل جنسی در 72 درصد از زنان را افزایش دهد.

البته استفاده از داروها باید کاملا زیر نظر پزشک معالج انجام شود.

 

میل جنسی و رژیم غذایی مدیترانه ای

رژیم غذایی مدیترانه ای برای سلامت کلی بدن هرکسی بسیار مفید است.

پیروی هرچه بیشتر از این نوع رژیم غذایی، به طور کلی از ناتوانی جنسی در افراد پیشگیری می کند و هم اینکه می تواند به درمان افراد مبتلا بپردازد.

افراد، به ویژه مردها، باید مراقب چربی های دور شکم باشند.

این چربی ها در کارکرد هورمون های جنسی مردانه اختلال تولید می کند.

رژیم غذایی مدیترانه ای

 

میل جنسی و ترک سیگار و الکل

تحقیقات نشان داده است که سیگار و همچنین الکل فرد را به ناتوانی جنسی مبتلا می کند.

الکل با ضعیف کردن عروق خونی و اعصاب درگیر در نعوظ فرد را گرفتار ناتوانی جنسی می کند و نیکوتین سیگار در عروق رسوب کرده و ایجاد مشکل می کند.

ترک الکل
تاثیر ترک سیگار بر ناتوانی جنسی

 

تاثیر یوگا بر میل جنسی٬ ترک الکل و سیگار برای ناتوانی جنسی٬ ترک سیگار٬ درمان کاهش میل جنسی٬ درمان کاهش ناتوانی جنسی٬ دلیل ناتوانی جنسی٬ کاهش میل جنسی٬ ناتوانی جنسی

ناخنک و درمان آن در طب سنتی

ناخنک و درمان

 

تعریف

 

ناخنک یک جور بافت اضافه است که در چشم به وجود می آید؛ در واقع، ناخنک معمولاً ناشی از رشد خوش خیم بافت پیوندی و رگ های ملتحمه است. ناخنک که معمولاً و در ابتدا به صورت یک سفیدی روی ملتحمه ایجاد می شود به شکل یک مثلّث است که قاعده آن در خود ملتحمه(سفیدی چشم) است و راس آن به سمت قرنیه(سیاهی یا قسمت رنگی چشم). با بزرگ شدن تدریجی ناخنک، کم کم ضایعه روی قرنیه را هم می گیرد. در این حال معمولاً به دلیل وجود رگ های خونی زیاد، رنگ ناخنک صورتی یا قرمز است.

 

علل به وجود آورنده

 

علّت بیماری دقیقاً معلوم نشده است. گفته می شود که اشعه ماوراءبنفش خورشید، تماس چشم با گرد و غبار و برخی زمینه های ارثی می توانند در به وجود آوردن آن موثّر باشند.

 

علایم و عوارض

 

بیماری در ابتدا فاقد علایم چندانی می باشد؛ امّا به تدریج و با بزرگ شدن تدریجی آن، مشکلات شروع می شود:

 

1- خارش، سوزش و قرمزی چشم: به خودی خود یا در صورت تحریک چشم، تماس چشم با آب، گرد و غبار و …. این مشکلات اغلب خفیف است؛ امّا گاهی ناخنک ملتهب می شود؛ در این حالت، این علایم تشدید شده؛ اشک ریزش نیز به آنها اضافه می شود.

علائم ناخنک

 

2- اختلال در بینایی به دلیل:

 

1-2- اختلال فیزیکی در انتقال نور از راه مردمک به داخل چشم به علّت رشد ناخنک بر روی قرنیه.

 

2-2- ایجاد آستیگماتیسم با تغییر شکل قرنیه بر اثر رشد ناخنک.

 

3- مزاحمت در استفاده از لنزهای تماسی.

استفاده از لنز در ناخنک

 

4- مسایل مربوط به زیبایی ظاهری فرد.

 

درمان در طبّ جدید

 

داروهای ضدّ التهاب، اشک مصنوعی و مانند آنها در کنترل اوّلیه بیماری تجویز می شود؛ امّا درمان نهایی، جرّاحی است. به جز عوارض معمول جرّاحی؛ میزان بالای عود ناخنک(به ویژه در بیماران جوان تر) مشکل اصلی این رویکرد درمانی می باشد. برای حلّ این مشکل؛ درمان های تکمیلی مثل پیوند ملتحمه یا استفاده از داروهای متوقّف کننده تقسیم سلّولی(و حتّی در مورد ناخنک های بزرگتر؛ پیوند لایه ای قرنیه) پیشنهاد می شود که به نظر می رسد برای درمان این عارضه ساده چشمی، اقداماتی بیش از حدّ سخت گیرانه و تهاجمی هستند.

 

درمان ناخنک به شیوه طبّ سنّتی

 

1- حتماً و حتماً یبوست بیمار را درمان کنید.

یبوست در ناخنک

 

2- بهتر است بیمار مدّتی از داروهای مفید برای کبد استفاده کند. ساده ترین راه، استفاده از ترکیب مساوی عرق کاسنی و شاهتره(روزی 3-2 استکان برای یک ماه) است.

 

3- حجامت یا زالواندازی اطراف چشم از راه های پیشنهادی است

 

4-  برای مدّتی، دارویی که خاصیت قبض نسبتاً قوی داشته باشد را در چشم بریزید. این کار باعث تنگ شدن عروق ناخنک و کاهش خون رسانی به آن می شود. حاصل این کار در ابتدا جلوگیری از رشد ناخنک و در مراحل بعد، پسرفت آن می باشد؛ در عین حال که چنین دارویی از همان ابتدا ظاهر ناخوشایند ضایعه را کم رنگ می کند و عوارضی چون قرمزی و خارش و سوزش را به حدّاقل می رساند. برای این کار از داروهای متفاوتی می توان استفاده کرد؛  پیشنهاد «گل همیشه بهار» است که تقریباً همیشه از آن نتیجه درمانی درخشانی دیده ام. برای این کار، عصاره گل همیشه بهار را روزی 3 بار و هر بار 2 قطره در هر چشم بریزید و این کار را تا درمان کامل ناخنک ادامه دهید؛ به همین سادگی.

 

 

روش تهیه عصاره گل همیشه بهار

 

اگر دسترسی به عرقیات گیاهی سنّتی، غلیظ و غیر پاستوریزه که با آب رقیق نشده باشند دارید؛ می توانید کمی عرق همیشه بهار را به عنوان قطره چشمی استفاده کنید؛ در غیر این صورت یک قاشق غذاخوری از گل همیشه بهار را با نصف لیوان آب، روی شعله کم گاز، آرام بجوشانید تا حدود یک چهارم استکان از آن بماند؛ سپس آن را صاف کرده؛ مورد استفاده قرار دهید. عرق همیشه بهار در صورت نگهداری در یخچال برای چند ماه قابل استفاده است؛ امّا عصاره جوشانده را بهتر است هر چند روز یک بار تجدید کنید. نکته آخر هم این که می توانید مطمین باشید که داروی فوق الذّکر تقریباً هیچ گونه عارضه خاصّی را برای شما ایجاد نخواهد کرد.

گل همیشه بهار در درمان ناخنک

 

آستیگماتیسم٬ تهیه عصاره گل همیشه بهار٬ درمان ناخنک در طب سنتی٬ درمان ناخنک در طب نوین٬ درمان یبوست٬ رشد ناخنک٬ علائم ناخنک٬ عوارض ناخنک

نکات ضروری در خصوص دوران بارداری

نکات مهم در مورد دوران بارداری

خانم هایی که در دوران بارداری هستند باید نکات مهمی را در مورد این دوران بدانند و آن ها را رعایت کنند. از جمله این موارد باید حواسشان به رژیم غذایی، خواب، احتیاط در استفاده از لوازم آرایشی و… باشد. در این مطلب ما اطلاعاتی در خصوص دوران بارداری را آماده کرده ایم.

حوزه کلینیک در نظر دارد مهمترین مسائلی بهداشتی و درمانی که خانم‌ها باید بدانند را در اختیار آنها قرار دهد.

جنین برای رشد هرچه بهتر نیاز به تغذیه سالمی دارد که از مادر دریافت می‌کند و به همین دلیل تغذیه مادر در دوران بارداری نقش اساسی در سلامت جنین دارد. در دوران بارداری نیاز‌های تغذیه‌ای، از نظر کمی و کیفی، افزایش می‌یابد و مادر باردار باید غذا‌هایی را مصرف کند که تأمین کننده رشد جنین باشد.

غذا‌های مورد نیاز مادران به چند دسته اصلی میوه‌ها و سبزیجات، لبنیات، گوشت، ماهی، تخم‌مرغ، حبوبات و غلات تقسیم می‌شوند:

رژیم روزانه خانم‌های باردار

خانم‌های باردار باید روزانه از هر یک از دسته‌های غذایی به مقدار مناسبی مصرف کنند و تمامی مواد غذایی را در رژیم خود جای دهند. رژیم غذایی خانم‌های باردار باید به گونه‌ای باشد که پروتئین، ویتامین و کالری کافی را در اختیار مادر و جنین‌شان قرار دهد.

لبنیات به دلیل داشتن مقدار قابل توجهی کلسیم، ویتامین‌C، آهن و فسفر برای مادر و جنین لازم است و مصرف دو تا سه لیوان شیر در روز، به مادران باردار توصیه می‌شود.

مواد گوشتی (گوشت گاو، گوسفند، مرغ، پرندگان، ماهی و …) و جگر از نظر تأمین احتیاجات مادر و جنین مهم‌اند و بهتر است مادر هفته‌ای چندبار از آن‌ها استفاده نماید. همچنین تخم مرغ از مواد غذایی دیگری است که توصیه می‌شود مادران روزانه یک عدد از آن را مصرف کنند. استفاده از غلاتی همچون گندم، برنج، ذرت و حبوبات نظیر لوبیا، عدس و نخود نیز در رژیم غذایی اهمیت فراوان دارد و با توجه به عادات غذایی باید از آن‌ها استفاده شود. غلات و حبوبات، مخصوصاً اگر با هم میل شوند، غذای کامل‌تری را تشکیل می‌دهند. میوه‌ها و سبزیجات دارای انواع ویتامین‌های لازم برای مادر و جنین هستند و مصرف روزانه آن‌ها توصیه شده است.

تغذیه بارداری

 

مصرف ۱۰ تا ۸ لیوان آب در روز، برای خانم‌های بادار

مایعات برای خانم‌های بادار اهمیت بسیار زیادی دارد و از این جهت که باعث جلوگیری از یبوست و همچنین ازدیاد حجم ادرار می‌شود، به دفع مواد زاید بدن کمک می‌کند، لذا مصرف ۱۰-۸ لیوان آب در روز، به مادران توصیه شده است. مادران باردار باید کالری روزانه خود را هر روز از مواد غذایی دریافت کنند و در این میان کره از آن دست مواد انرژی زایی است که به تامین کالری مورد نیاز مادر کمک می‌کند. کم خونی جز مواردی است که مادر‌ها باید توجه بسیار زیادی به آن داشته باشند و تا حد ممکن از ماه چهارم حاملگی به بعد با صلاحدید پزشک به مصرف قرص آهن برای پیش‌گیری از کم‌خونی در دوران حاملگی، بپردازند.

خوردن آب در بارداری

 

خانم‌های باردار از خوردن چربی، شیرینی و نشاسته زیاد خودداری کنند

در صورتی که تغذیه زن باردار مناسب باشد در طول بارداری به‌طور طبیعی بین ۱۲-۱۰ کیلوگرم افزایش وزن پیدا می‌کند. البته از سوی دیگر به خانم‌های باردار توصیه می‌شود از خوردن چربی، شیرینی و نشاسته زیاد خودداری کنند، زیرا چاقی زیاد نیز، مانند سوءتغذیه می‌تواند باعث بروز عوارض در دوران بارداری گردد. به‌طور کلی رعایت چهار اصل تعادل، تناسب، تنوع مواد غذایی و تکرار آن‌ها به دفعات لازم، در تغذیه خانم باردار، موجب سلامت وی و جنین او خواهد شد.

شیرینی در بارداری

 

8 تا 10 ساعت خواب شبانه در طول حاملگی

اغلب خانم‌های باردار در طول حاملگی به ۱۰-۸ ساعت خواب شب احتیاج دارند؛ استراحت بین روز و بعد از ناهار هم برای زن حامله مفید است و از سوی دیگر دیر خوابیدن و کم‌خوابی برای سلامت زن باردار زیان‌آور است. اگر کار خانم حامله به شکلی است که باید مدت زیادی سرپا بایستد باید در فواصل متناوب چند دقیقه بنشیند و پا‌های خود را بالا نگه دارد و بدین طریق چند دقیقه استراحت نماید. برعکس اگر کار وی طوری است که برای مدت طولانی می‌نشیند باید در هر ساعت چند قدمی راه برود.

خواب در بارداری

 

واکسیناسیون مادران باردار

جهت ایمن شدن مادران و نوزادشان در مقابل بیماری کزاز ضروری است که تمامی مادران در دوران بارداری واکسن بیماری کزاز بزنند.

مادران باردار به دندانپزشک مراجعه کنند

کم شدن بزاق، تغییرات هورمونی و نوع تغذیه از جمله مواردی هستند که باعث می‌شوند مادران باردار در معرض پوسیدگی دندان قرار گیرند؛ بنابراین مراقبت از دندان‌ها در حاملگی امر بسیار مهمی است و لازم است خانم‌ها به محض اطمینان از حامله بودن به دندان‌پزشک مراجعه نمایند تا لثه‌ها و دندان‌های آن‌ها معاینه شود. مسواک زدن مرتب قبل از خواب و بعد از خوردن غذا به مادران توصیه می‌شود. مادران باید از خوردن شیرینی‌جات و آب‌نبات‌های سفت و سخت و نوشابه‌های رنگی خودداری کنند.

ورزش برای مادران باردار

برخلاف تفکر عده‌ای از مردم که فکر می‌کنند در ایام بارداری حرکات بدنی باید محدود شود و مادران باید از ورزش خودداری کنند، ورزش هم برای مادر و هم برای جنین مفید است. مهم‌ترین ورزش پیاده‌روی در هوای آزاد است. راه رفتن باعث تقویت عضلات شکم می‌شود و در ماه‌های آخر باعث پایین آمدن سر جنین در لگن می‌گردد که به زایمان کمک می‌کند.

خانم‌های حامله باید حتی‌الامکان از انجام ورزش‌های سنگین که زمین خوردن، افتادن و یا ضربه‌خوردن را به همراه دارد، اجتناب نمایند. چنان‌چه خانمی عادت به شنا کردن دارد حاملگی مانع از پرداختن به این ورزش نخواهد بود. ناگفته نماند که هیچ‌گاه حرکات بدنی مادر حامله نباید از حالت لذت‌بخشی به خستگی ناراحت کننده تبدیل شود.

ورزش در بارداری

 

امکان مسافرت در دوران بارداری

بارداری، مانعی برای مسافرت مادران نیست، به شرطی که در هر حال دسترسی به امکانات پزشکی داشته باشند. چنانچه مادران مسیر‌های طولانی را با اتومبیل طی می‌کنند بهتر است هر ۲ ساعت یک‌بار از ماشین پیاده شوند و چند قدم راه بروند. در اواخر دوره حاملگی، مسافرت‌های طولانی توصیه نمی‌شود. در هر صورت لازم است مادران قبل از مسافرت با پزشک خود مشورت کنند. مسافرت با هواپیما در ماه‌های اول بارداری مشکلی ایجاد نمی‌کند، ولی بیش‌تر شرکت‌های هوایی در ۲ ماه آخر به مادران باردار بلیت نمی‌فروشند. مادرانی که سابقه سقط یا زایمان غیرطبیعی دارند بهتر است از رفتن به مسافرت در طول بارداری اجتناب نمایند.

ضرورت مراجعه منظم زنان باردار به پزشک

ضرورت دارد خانم‌های باردار در ۷ ماه اول بارداری، هر ماه یک بار به پزشک مراجعه کنند؛ در ماه هشتم این مراجعات باید هر ماه دوبار باشد و در ماه آخر هم هر هفته یک مرتبه، برای مراقبت به پزشک یا مرکز بهداشتی درمانی مراجعه شود تا در هر نوبت، فشارخون و وزنشان کنترل شود، وضعیت جنین مورد بررسی قرار گیرد و در موارد مختلف به مادر آموزش داده شود تا برای زایمان آماده گردد.

حاملگی‌های پرخطر

توجه به این نکته ضروری است که حاملگی در تمامی شرایط متبوع و عادی نیست، بلکه مواردی وجود دارد که اگر خانم‌ها به آن توجه نکنند و یا با پزشک مشورت نشود باعث ایجاد بارداری‌های خطرناک می‌شود این بارداری‌های خطرناک شامل حاملگی قبل از ۱۸ سال یا بعد از ۳۵ سال، فاصله بارداری کمتر از ۲ سال، حاملگی چهارم به بعد برای مادری که قدش کمتر از ۱۴۵ سانتی‌متر است و همچنین مادری که وزن او قبل از بارداری کمتر از ۳۸ کیلوگرم باشد می‌شوند.

در حاملگی‌های چند قلو، سوء تغذیه مادر و همچنین مادرانی که سابقه سقط جنین و یا زایمان مشکل دارند باید تحت مراقبت ویژه قرار گیرند و فواصل مراقبت‌ها هم کمتر باشد.

اندوه‌های ناخودآگاه در مادران باردار

بارداری، جدای از تغییراتی که در جسم زن ایجاد می‌کند، سبب تغییرات روحی و روانی در مادر نیز می‌شود. مسائل خانوادگی، وضعیت اقتصادی خانواده و روابط حاکم بر خانواده هم در این تغییرات تأثیر دارند. تغییرات هورمونی دوران بارداری نیز به بروز این حالات کمک می‌کنند. تمام این عوامل دست به دست هم می‌دهند و ممکن است مادر باردار را زودرنج، کم‌حوصله و عصبی کنند. گاهگاهی اندوهی ناخودآگاه به سراغ زنان باردار می‌آید و آن‌ها را دچار اضطراب می‌کند. ترس از زایمان و مسائل همراه آن نیز به آن دامن می‌زند. در این حال وظیفه اطرافیان و مخصوصاً شوهر بسیار مهم و کمک کننده است. آن‌ها با ایجاد جوی عاطفی و صمیمی می‌توانند موجب اعتماد به نفس در زن باردار شوند و فضا و محیطی آرامش‌بخش در خانواده ایجاد کنند تا مادر این دوران را با سلامتی و اطمینان طی نماید.

استفاده با احتیاط از لوازم آرایشی در دوران بارداری

مصرف هر نوع دارو در طول دوره بارداری ممنوع است، مگر این‌که با تجویز پزشک صورت گیرد. مصرف خودسرانه هر نوع دارو در حاملگی می‌تواند سبب عوارض سوء بر جنین شود. این مطلب به‌خصوص در سه ماهه اول بارداری که دوره تشکیل ارگان‌ها و اندام‌های جنین است اهمیت بسیار دارد و تأثیر دارو‌ها در این دوره به شکل نقایص مادرزادی در جنین ظاهر می‌شود. مصرف لوازم آرایش و رنگ‌های شیمیایی نیز می‌تواند سبب بروز عوارضی شود و بهتر است مادران در هنگام بارداری در مصرف این‌گونه مواد احتیاط کنند.

اشعه خطرناک ایکس برای مادران باردار

از عکس‌برداری با اشعه ایکس در دوره حاملگی باید خودداری شود. چنانچه اقدام به آن بسیار ضروری باشد باید با گذاشتن پوشش مخصوص بر روی رحم و لگن زن صورت پذیرد. به مادران باید توصیه کرد که حتماً حاملگی خود را به پزشک رادیولوژی اطلاع دهند. در هر صورت عکس‌برداری از شکم و لگن به هیچ‌وجه مجاز نیست و بی‌توجهی نسبت به این امر، عواقب جبران‌ناپذیری برای جنین، مانند نقص در تشکیل اندام‌ها و ایجاد انواع سرطان‌های مادرزادی، خواهد داشت.

خطرهای دخانیات برای مادر و جنین

استعمال سیگار نیز باعث افزایش مرگ‌و‌میر نوزادان خواهد شد. گذشته از این، نوزاد یک مادر سیگاری دارای وزن کم‌تری نسبت به سایر نوزادان است؛ بنابراین زمینه‌ چنین نوزادی برای ابتلا به انواع بیماری‌ها بیش‌تر است. این نوزاد، هم‌چنین از رشد جسمانی و عصبی کافی برخوردار نخواهد بود. مادران سیگاری اغلب اشتهای کم‌تری نسبت به سایر مادران دارند و بدین لحاظ از نظر تغذیه دچار مشکل می‌شوند. عواقب سوء این اعتیاد در درجه اول متوجه جنین و در نهایت دامن‌گیر خود مادر می‌شود.

سیگار در بارداری

تغذیه بارداری٬ حاملگی پر خطر٬ خطر سیگار برای مادر و جنین٬ خواب در دوران بارداری٬ رژیم باردرای٬ فواید ورزش برای بارداری٬ مصرف آب در بارداری٬ مصرف شیرینی در بارداری٬ نکات ضروری بارداری٬ واکسیناسیون بارداری

آشنایی با بادکش درمانی

 

آشنایی با بادکش درمانی

 

تاریخچه بادکش درمانی

 

بادکش گذاشتن یا به قول عامّه، لیوان انداختن که امروزه دز بین اهل فنّ، به «حجامت گرم و خشک» شهرت یافته است؛ از روش های مهمّ درمانی در طبّ سنّتی است که دارای سابقه ای چند هزار ساله است. از گذشته های دور، اطباء و حکمای مشرق زمین به خواص درمانی بادکش گذاری پی برده؛ در درمان بسیاری از بیماری ها و دردها از آن بهره می گرفتند.

 

در طب سنتی چین، تلفیقی بین بادکش درمانی و طب سوزنی صورت گرفته است و اطبای چینی جهت افزایش تاثیر طب سوزنی، در بسیاری موارد، آن را همراه با بادکش به کار می برند. در طب سنتی ایران زمین نیز درمان با بادکش سابقه ای طولانی دارد و توسط اطبای بزرگی چون ابوعلی سینا، رازی، جرجانی و … به کرات جهت درمان بیماری ها و دردهای مختلف تجویز شده است و هنوز نیز با نامهای «لیوان انداختن» یا «کوزه گذاشتن» در اقصی نقاط کشور رواج دارد.

 

در طب کلاسیک و جدید نیز مطالعات فراوانی روی تاثیرات بادکش در درمان بیماریها و مکانیسم این تاثیرات انجام شده است و در این میان می توان به مطالعات فراوان دکتر یوهان آبله( پزشک آلمانی) و پروفسور VON NEISSER( محقق رژیم صهیونیستی) اشاره کرد. این دو محقق برجسته، درمان انواع بیماری ها از قبیل میگرن، اسپاسم عضلانی، سنگ کلیه، آرتروز، زخم های معده و دوازدهه، دردهای مزمن عضلانی، قاعدگی دردناک، کمردرد و … را توسط بادکش درمانی( خلاء درمانی) ممکن دانسته اند.

 

کتب فراوانی نیز در این زمینه در سراسر جهان به چاپ رسیده است که به عنوان نمونه می توان به cupping therapy نوشته پروفسور شیر علی (ilkay chirali ) از انگلستان و کتب متعدد چینی راجع به بادکش درمانی یا خلاء درمانی اشاره کرد. در پایگاه های های علمی اینترنتی نیز مقالات متعدد و فراوانی در این زمینه موجود است.(کلمات کلیدی:  dry cupping، cupping، air therapy)

 

 

انواع بادکش

 

امروزه بادکش را به دو دسته گرم و سرد تقسیم بندی می کنند؛ به این ترتیب که بادکش به شیوه سنّتی را که با استفاده از آتش و لیوان یا کوزه انجام می شود به عنوان بادکش گرم و بادکش از طریق دستگاه های ساکشن دستی یا برقی را به عنوان بادکش سرد می شناسند. بادکش سرد تقریبا معادل بادکش هایی است که در طبّ قدیم و با ابزاری مانند شاخ و با ایجاد مکش از سوی حجّام انجام می شده است. طبق نظر حکما و اطباء و بنابه تجربیات فراوان، پرواضح است که تاثیر بادکش گرم در درمان دردها و بیماری ها بیشتر از بادکش سرد است.

 

انواع بادکش گذاری

 

1- بادکش ثابت: در این روش لیوان یا لیوان ها در طول مدت زمان مشخصی به طور ثابت روی پوست بدن بیمار قرار مـی گیرند و پـس از اتـمام زمان بادکش از بدن جدا می شوند؛ مثلا در بادکش وسیع کتف و کمر که در درمان کمردردها و رفع خستگی مزمن کاربرد دارد.

بادکش ثابت

 

2- بادکش متناوب( منقطع): گاهی برای جلوگیری از کبودی موضع یا برای جلوگیری از عوارض بادکشهای خاص، مثلا روی پوست صورت و گونه، از بادکش متناوب استفاده می شود؛ بدین صورت که پس از ایجاد خلاء و ثابت شدن لیوان روی پوست، پس از 3 تا 5 ثانیه لیوان از روی پوست جدا شده؛ مجددا هواگیری می شود و روی پوست گذاشته می شود. عمل تثبیت و جدا کردن لیوان بین 20 تا 40 مرحله تکرار می شود. از این روش بادکش می توان در بادکش نقاط مختلف صورت  و نیز برای آماده کردن موضع حجامت استفاده کرد.

بادکش متناوب

 

3- بادکش متحرک یا لغزان: در بادکش متحرک قبل از بادکش گذاری، موضع را روغن مالی می کنیم( جهت روغن مالی می توان از روغنهای طبیعی نظیر روغن زیتون، روغن کنجد، روغن بادام تلخ یا روغن سیاهدانه استفاده کرد.) پس از روغن مالی، بادکش را روی بدن ثابت می کنیم و سپس به آرامی آن را با دست روی پوست به حرکت در می آوریم، این عمل باعث گرمی( سرخی) موضعی شده و در رفع اسپاسمهای عضلانی و خستگی مفرط بسیار موثر است.

بادکش لغزان

 

کاربرد درمانی و سازوکار تاثیر بادکش

 

بادکش گذاری با سازوکارهای متعددی باعث رفع دردها و درمان بیماریهای مختلف می شود که در زیر به تعدادی از آنها اشاره می شود:

 

* یکی از علل درد و خستگی قسمتهای مختلف بدن، تجمع بعضی مواد نظیر اسید لاکتیک و سایر مواد زاید سلولی در مویرگهای سطحی بدن است که معمولا با اختلال در خونرسانی موضعی همراه است. بادکش با ایجاد خلاء، باعث انبساط عروق سطحی، تجمع خون در موضع و افزایش خونرسانی موضعی می شود. در نتیجه اکسیژن و غذای بیشتری به سلولها رسیده؛ درد و خستگی رفع می گردد.

 

* افزایش خونرسانی موضعی با فراخوانی سلولهای دفاعی و فاکتورهای ضد التهاب خونی به موضع، باعث تسریع ترمیم آسیبهای بافتی و عفونتهای موضعی می شود؛ مثلا با بادکش کردن اطراف زخمهای بستر می توان به ترمیم و بهبود این زخمها کمک شایانی کرد.

 

* بادکش با ایجاد خلاء، در تخلیه سموم و عفونتهای موضعی مثلا در گزیدگی با مار و عقرب کمک کننده است.

 

* بادکش با ایجاد فشار منفی، باعث انبساط عضلانی شده؛ در رفع اسپاسم عضلانی که علت بسیاری از دردهای موضعی هستند؛ کمک می کند.

 

* بادکش با تحریک روده ها و دستگاه گوارش در درمان برخی از بیماریهای گوارشی نظیر زخم معده، تنبلی روده و یبوست، کمک کننده است.

 

* بادکش های متناوب و مکّرر با جذب خون به عضلات در رفع لاغریهای موضعی و افزایش بافت ماهیچه ای موضع بادکش، موثرند.

 

* اگر علت چاقی، تجمع موضعی چربی باشد؛ بادکش گرم در سوزاندن چربیهای موضعی موثر است.(با مکانیسم فراخوان خون به ناحیه پر چربی و افزایش متابولیسم موضعی).

 

* از فشار منفی ایجاد شده توسط بادکش می توان در کنترل و تنظیم بعضی از خونریزی ها در بدن بهره گرفت؛ مثلا در هایپرمنوره(قاعدگی با خونریزی شدید) می توان زیر سینه ها را بادکش کرد. با این عمل، فشار خون از اندام تحتانی به سمت اندام فوقانی متوجه شده و از شدت خونریزی کاسته می شود یا در خونریزی کم قاعدگی(هایپومنوره) با بادکش رانها و ساقها می توان فشار را از قسمتهای فوقانی به سمت اندام تحتانی متوجه ساخته؛ میزان خونریزی را افزایش داد؛ یا در خون دماغ شدید با بادکش کردن اطراف ناف(در طرف خونریزی) فشار خون به قسمتهای تحتانی منتقل و خون دماغ کم کم قطع می گردد.

بادکش پریود

 

* بعضی دردهای عضلانی بر اثر درگیر شدن اعصاب حسی بین ماهیچه ها یا بافت پیوندی سخت شده، ایجاد می شود. لذا با بادکش نمودن، در بسیاری از موارد، این فشار از روی عصب برداشته شده؛ درد تسکین می یابد.

 

* در رفع خوابرفتگی ها و گزگز اندام، بادکش، با تسریع خونرسانی و اکسیژناسیون بافتی موثر می باشد.

 

* عده ای از اطباء و حکما از فشار منفی بادکش جهت کمک به خروج سنگهای کلیوی استفاده می کنند؛ به این صورت که بعد از روغن مالی، مسیر کلیه ها و حالبها را از طرف کلیه به سمت مثانه، بادکش متحرک می کنند.

 

* در افرادی که دارای طبع سرد و تر هستند و در اصطلاح طب سنتی، بلغمی مزاجند، بادکش گرم و خشک کاربرد فراوانی دارد و جایگزین مناسبی برای حجامت(تر) می باشد.

 

* طبق تعریف طب سنتی؛ گاهی دردها بر اثر غلبه سردی بر بافت یا عضو ایجاد می شود و لذا می بینیم که بسیاری از دردهای موضعی با گرم کردن موضع، تسکین می یابند؛ لذا اگر بادکش به صورت گرم تجویز شود در رفع این دردها موثر است.

 

* در طب سنتی، بیماری برص یا vitiligo از بیماری های بلغمی محسوب می شود. لذا با این استدلال که بلغم، سرد و تر و بادکش، گرم و خشک(یعنی دقیقا ضد بلغم) است؛ ، لذا بادکش متناوب (یک روز در میان، حداقل 40 جلسه) را در درمان برص موثر می دانند.(قطعی است که افزایش خونرسانی پوست توسط بادکش گذاری در رفع بسیاری از بیماریهای پوستی موثر است و تحقیقات پروفسور von neisser نیز این مساله را تایید می کند.)

 

* در زانوهایی که دچار تورم، درد و تجمع مایع در مفصل شده اند(تجمع بلغم موضعی) با بادکش متناوب(40 تا 120 جلسه، یک روز در میان)، می توان کم کم این مایع را از محیط خارج کرد.

 

یادآوری: در رفع بلغم موضعی و سیستمیک، بادکش گرم و خشک بر بادکش سرد ارجحیت دارد.

 

انواع بادکش٬ بادکش پریود٬ بادکش ثابت٬ بادکش چاقی٬ بادکش درمانی٬ بادکش لاغری٬ بادکش لغزان٬ بادکش مقطعی٬ بادکش موضعی٬ تاثیر بادکش٬ تاریخچه بادکش٬ زمان بادکش